دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
چکیده: (333 مشاهده)
سابقهو هدف:آموزش پزشکی معمولاً با آموزش علوم پایه زیست پزشکی آغاز شده و با یادگیری در دورههای بالینی پایان مییابد. سهم قابل توجهی از برنامههای آموزش بالینی در شکل دهی توانمندیهای حرفهای دانشجویان ضروری میباشد. ناکافی بودن تجربه بالینی در طول دوره تحصیل منجر به کاهش میزان یادگیری، افزایش استرس و ترس از ناتوانی در انجام کارهای بالینی میشود.بنابراین این مطالعه با هدف بررسی توانایی دانشجویان در انجام مهارت های بالینی به انجام رسید. مواد و روشها:پژوهش حاضر بصوزت مقطعی -توصیفی صورت پذیرفت. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. پژوهشگر بعد از تهیه لیست دانشجویان، با حضور در بخشهای کلینیک به توزیع پرسشنامه پرداخت.دادهها پس از جمع آوری وارد نرمافزارSPSS شد و با شاخص های توصیفی و آزمونهای تی تست مستقل، آنووا و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و P < ۰/۰۵ معنی دار تلقی گردید. یافتهها:در این پژوهش تعداد ۷۱ نفر دانشجو دندانپزشکی شرکت کردند. تعداد دانشجویان دختر (۷/۵۷%) بیشتر از دانشجویان پسر (۳/۴۲%) بود. بیشتر دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل (۲/۵۹%) میزان توانایی خود را بالا ارزیابی کردند. در این مطالعه بیشترین میزان توانایی دانشجویان مربوط به کشیدن دندانهای شیری بود و پایینترین میزان توانایی در درمان بیماران با مشکلات سیستمیک گزارش شد. نتیجهگیری: کمبودها در تجارب آموزشی مسأله ساز هستند زیرا کیفیت تجارب آموزشی دندانپزشکی کودکان با نگرش و رفتار حرفهای دندانپزشکان و تمایل آنها به ارائه انواع درمانهای مختلف برای کودکان مرتبط است. بنابراین احتمال درمان کودکان توسط دندانپزشکان با تجربیات آموزشی بیشتر، بیشتر از دندانپزشکان با تجربیات آموزشی کمتر است.
Hejrati F, Ghaemi-Amiri M, Khodadadi E. Investigating the relationship between demographic characteristics and professional competence in dental students of Babol University of Medical Sciences. mededj 2023; 12 URL: http://mededj.ir/article-1-483-fa.html
هجرتی فاطمه، قائمی امیری مریم، خدادادی عفت. بررسی ارتباط خصوصیات دموگرافیک با توانمندی حرفه ای در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل. مجله آموزش پزشکی. 1402; 12 ()