گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
چکیده: (543 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه تنها دانش و مهارت آکادمیک برای ارائهی خدمات سلامت باکیفیت،کافی نیست.با وجود پیچیدگیهای محیط درمانی، اخلاق بخش جدانشدنی تصمیمگیریهای درمانی است و بیتوجهی به آن میتواند بر کیفیت خدمات ارائهشده و سلامت سازمانی اثر سوء بگذارد و این مطالعه با هدف بررسی ارتباط هوش اخلاقی با برخی عوامل جمعیت شناختی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی ۱۰۱ نفر از کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، که به شیوه سرشماری وارد مطالعه شدند، در سال ۱۴۰۳ انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیتشناختی و پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل بود. داده های جمع آوری شده وارد SPSSنسخه ۱۸ شده و با کمک آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند و سطح معناداری (۰۰۱/۰P=) در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۴۵/۲±۵۵/۲۵سال بود. بین هوش اخلاقی و متغیرهای جنسیت (۰۰۱/۰P=)، وضعیت تاهل (۰۰۱/۰P=)، محل سکونت(۰۰۱/۰P=) و وضعیت بومی (۰۰۱/۰P=) رابطه آماری معنادار برقرار بود. بین هوش اخلاقی با رتبه تولد (۷۸۴/۰P=)، معدل (۳۳۷/۰P=) و وضعیت سهمیه (۴۴۲/۰P=) رابطه آماری معنادار برقرار نبود. وضعیت نمره هوش اخلاقی در بیشتر کارورزان ضعیف ۶۳ (۴/۶۲%) بود و میانگین کلی نمره هوش اخلاقی ۴۲/۶۷±۲۳/۱۲ بود. نتیجه گیری:با توجه به سطح نمره هوش اخلاقی ضعیف در بیشتر کارورزان پزشکی، نیاز به بازنگری در دستورالعمل های اخلاقی جهت توسعه هوش اخلاقی وجود دارد.
Paryab S, Mehryar H, Dashtipor M, Vahedi H, Garkaz O. Investigating the Relationship Between Moral Intelligence and Some Demographic Factors in Medical Students of Shahroud University of Medical Sciences: A Descriptive Study. mededj 2025; 14 URL: http://mededj.ir/article-1-544-fa.html
پاریاب سحر، مهریار حمید رضا، دشتی پور مرجان، واحدی حمید، گرکز امید. بررسی ارتباط هوش اخلاقی با برخی عوامل جمعیت شناختی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود. مجله آموزش پزشکی. 1404; 14 ()