سابقه و هدف: : با جهانی‌شدن خدمات بهداشتی و درمانی، ارتباط مؤثر به زبان انگلیسی برای تشخیص دقیق، برنامه‌ریزی درمان و مراقبت از بیماران حیاتی شده است. برنامه‌های انگلیسی برای اهداف خاص (ESP)، متخصصان حوزه سلامت را با واژگان تخصصی و مهارت‌های ارتباطی ضروری برای کار بالینی مجهز می‌کند. این مرور روایتی تأثیر آموزش ESP بر عملکرد بالینی پزشکان را بررسی کرده است.
مواد و روش ها: مطالعات از پایگاه‌های داده مانندPubMed ، ERIC،Scopus  و Google Scholar از ژانویه ۲۰۱۰ تا مارس ۲۰۲۵ مورد بررسی قرار گرفتند. معیار انتخاب مطالعات، ارتباط آنها با ESP در محیط‌های پزشکی و تأثیر آن بر دقت تشخیص، نتایج درمان و ارتباط پزشک-بیمار بود.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که آموزش ESP به‌طور قابل‌توجهی دقت تشخیص را بهبود می‌بخشد، نتایج درمان را ارتقا می‌دهد و اعتمادبه‌نفس پزشکان را افزایش می‌دهد. این آموزش ارتباط مؤثرتر با بیماران را تسهیل می‌کند و سوءتفاهم‌ها و خطاهای ناشی از زبان را کاهش می‌دهد. بهبود ارتباط همچنین همکاری بین ارائه‌دهندگان مراقبت‌های سلامت را تقویت می‌کند و به کیفیت کلی مراقبت از بیمار کمک می‌کند. این مطالعه همچنین به نقش هماهنگی زبانی بین پزشکان و بیماران پرداخته و مزایای آن در ایجاد اعتماد و وضوح ارتباط را بیان کرده است. اگرچه استفاده از مترجم شفاهی در محیط‌های چندزبانه همچنان مهم است، مطالعات نشان داد که ارتباط مستقیم پزشک-بیمار اغلب مؤثرتر از ارتباطات با واسطه مترجم شفاهی است.
 نتیجه گیری: در نتیجه، آموزش ESP نقش حیاتی در بهبود مهارت‌های ارتباطی، دقت بالینی و نتایج بیماران دارد. کادرهای بهداشتی و درمانی تشویق می‌شوند که ESP را هم در برنامه‌های درسی آکادمیک و هم در برنامه‌های توسعه حرفه‌ای مداوم بگنجانند تا مراقبت‌های باکیفیت و متناسب با فرهنگ را تضمین کنند.