جلد 14 -
جلد 14 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yazdani M, Tavakoli R, Niksadat N. Study the Effect of Small Group-Based Learning on the Self-Efficacy of Health Ambassadors Regarding the Disease of Salak in Comprehensive Health Service Centers of Borkhar City in 2024. mededj 2025; 14
URL: http://mededj.ir/article-1-533-fa.html
URL: http://mededj.ir/article-1-533-fa.html
یزدانی محمد، توکلی رضا، نیک سادات نگین. بررسی تاثیر یادگیری مبتنی بر گروه های کوچک بر خودکارآمدی سفیران سلامت در مورد بیماری سالک در مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان برخوار در سال۱۴۰۲-۱۴۰۳. مجله آموزش پزشکی. 1404; 14 ()
گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (1063 مشاهده)
سابقه و هدف: سالک یک بیماری منتقله از طریق ناقل است که به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی محسوب می شود. پیشگیری وکنترل این بیماری علاوه بر بهسازی محیط، باید متمرکز بر توانمندسازی افراد جامعه نیز باشد. با ارائه آموزش و توانمندسازی گروه ها می توان رفتار های بهداشتی افراد را ارتقاء بخشید.
مواد و روش ها: پژوهش از نوع مداخله ای آموزشی و نیمه تجربی است. جامعه مورد پژوهش، ۴۹ نفر از سفیران سلامت ساکن در شهرستان برخوار بودند که به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. افراد بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل چهار قسمت است. آموزش به صورت گروهی و در قالب گروههای کوچک برای ارتقاء تعامل، تمرکز و اثربخشی بیشتر طراحی شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام شد.
یافته ها: از نظر نمره آگاهی و خود کارآمدی در مورد بیماری سالک بین دو گروه مداخله و شاهد با استفاده از نتایج آزمون آماری مستقل رابطه معناداری مشاهده گردید. در نتایح آنالیز آماری زوجی نیز بین نمرات قبل و بعد از آموزش در گروه مداخله رابطه معنی دار مشاهده شد (۰۵/۰>P). نتایج تحلیل آزمون تی زوجی نشان داد که پس از مداخله آموزشی، بین میزان خودکارآمدی سفیران سلامت در زمینه بیماری سالک و عواملی مانند سطح تحصیلات، سن و محل سکونت آنها، تفاوت معناداری نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر گروههای کوچک باعث افزایش معنادار در سطح آگاهی و خودکارآمدی سفیران سلامت نسبت به بیماری سالک شد. این افزایش در ابعاد مختلف خودکارآمدی از جمله آموزش، اطلاعرسانی، پشتیبانی و مشاوره نیز مشهود بود (۰۵/۰>P).
مواد و روش ها: پژوهش از نوع مداخله ای آموزشی و نیمه تجربی است. جامعه مورد پژوهش، ۴۹ نفر از سفیران سلامت ساکن در شهرستان برخوار بودند که به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. افراد بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل چهار قسمت است. آموزش به صورت گروهی و در قالب گروههای کوچک برای ارتقاء تعامل، تمرکز و اثربخشی بیشتر طراحی شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام شد.
یافته ها: از نظر نمره آگاهی و خود کارآمدی در مورد بیماری سالک بین دو گروه مداخله و شاهد با استفاده از نتایج آزمون آماری مستقل رابطه معناداری مشاهده گردید. در نتایح آنالیز آماری زوجی نیز بین نمرات قبل و بعد از آموزش در گروه مداخله رابطه معنی دار مشاهده شد (۰۵/۰>P). نتایج تحلیل آزمون تی زوجی نشان داد که پس از مداخله آموزشی، بین میزان خودکارآمدی سفیران سلامت در زمینه بیماری سالک و عواملی مانند سطح تحصیلات، سن و محل سکونت آنها، تفاوت معناداری نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر گروههای کوچک باعث افزایش معنادار در سطح آگاهی و خودکارآمدی سفیران سلامت نسبت به بیماری سالک شد. این افزایش در ابعاد مختلف خودکارآمدی از جمله آموزش، اطلاعرسانی، پشتیبانی و مشاوره نیز مشهود بود (۰۵/۰>P).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial (CC BY-NC)