مقدمه: ارزیابی مهارتهای عملی پروتز یکی از جنبههای مهم آموزش دندانپزشکی است. خودارزیابی روشی ارزشمند برای ارزیابی مهارتهای عملی دانشجویان، ارائه مکانیزم بازخورد برای بهبود مستمر و درنظرگرفتن دیدگاه دانشجویان است. این مطالعه با هدف بررسی سطح مهارت عملی دانشجویان دندانپزشکی در پروتزهای دندانی با استفاده از روش خودارزیابی و همچنین بررسی تأثیر علاقه و اضطراب بر نمرات خودارزیابی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی با شرکت 39 دانشجوی سال آخر دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام شد. از پرسشنامه محقق ساخته جهت ارزیابی نمرات خودارزیابی دانشجویان ازنظر مهارتهای عملی پروتز استفاده شد. پرسشنامه شامل 45 سوال با 44 سوال مهارتهای حرفهای و عملی و یک سوال باز برای شناسایی علل ضعف در مهارتها بود. یافتهها: نتایج نشان داد که علاقه به پروتز و اضطراب در طول درمان پروتز پیشبینیکننده معنادار مهارتهای عملی پروتز هستند. دانشجویانی که علاقه زیادی به پروتز داشتند میانگین نمرات بالاتری در مهارتهای حرفهای (019/0=p)، مهارتهای عملی در پروتز پارسیل (021/0=p) و پروتز ثابت (049/0=p) داشتند. همچنین دانشجویان با اضطراب کم در طول درمان پروتز میانگین نمرات بالاتری در مهارتهای حرفهای (039/0=p)، مهارتهای عملی در پروتز کامل (014/0=p)، پروتز پارسیل (007/0=p) و پروتز ثابت داشتند (700/0=p). بحث و نتیجهگیری: این مطالعه اهمیت عوامل فردی از جمله علاقه و اضطراب را در تأثیرگذاری بر نتایج یادگیری در پروتز نشان میدهد. بنابراین اساتید باید حالتهای هیجانی و انگیزشی دانشجویان خود را هنگام آموزش پروتز درنظربگیرند. همچنین با درنظرگرفتن ویژگیهای فردی و نیازهای هر دانشجو، رویکردی دانشجومحورتر به آموزش دندانپزشکی توصیه میشود.
Rostamzadeh M, Rahimi F, Rasouli M A. Evaluation of Prosthetic Procedural Skills in Senior Dental Students using the Self-Assessment Method in 2023-2024. mededj 2024; 13 URL: http://mededj.ir/article-1-506-fa.html
رستم زاده معصومه، رحیمی فرشاد، رسولی محمدعزیز. بررسی سطح مهارتهای عملی دانشجویان سال آخر دندانپزشکی در پروتزهای دندانی به روش خودارزیابی در سال تحصیلی 1403-1402. مجله آموزش پزشکی. 1403; 13 ()