سابقه و هدف: معرفی بیمار در گزارش صبحگاهی یکی از وظایف کارآموزان رشته پزشکی عمومی می باشد. از آنجا که غالب کار آموزان تاکنون چنین آموزش و تجربه ای را نداشته اند، ضروری است که مهارت معرفی بیماران را کسب کنند. هدف این مطالعه طراحی و کاربرد فرم ارزشیابی از گزارش صبحگاهی دانشجویان پزشکی در بخش داخلی بیمارستان سینا دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.
مواد و روشها: در ابتدا برنامه آموزشی به صورت یک طرح توسعه آموزش بر اساس مراحل ""Kern تدوین شد. جهت ارزیابی این تحقیق از پرسشنامه های خود اجرایی که بر اساس اهداف ویژه ی فرایند طراحی گردیده بود، استفاده شد. این پرسشنامه شامل 14 سوال می باشد. هر سوال بر اساس مقیاس " لیکرت" از یک تا سه نمره گذاری می شود. این پرسشنامه یک بار در ابتدا و یک بار در پایان دوره کارآموزی (پس از اجرای فرآیند) توسط کارآموزان تکمیل گردید. نتایج حاصل از این پرسش نامه معیاری از تغییر آگاهی، عملکرد و مهارت کارآموز پس از برگزاری این تحقیق بود.
یافته ها: مدت انجام این پژوهش از ابتدای سال تحصیلی 1389 به مدت 15 ماه بوده است. روایی و پایایی پرسشنامه در 20 نفر از کاراموزان بررسی شد که نتایج آن نشان دهنده روایی و پایایی مناسب پرسشنامه می باشد. نتیجه نظر سنجی از 70 نفر از کار آموزان این پژوهش نشان دهنده این است که این برنامه آموزشی منجر به افزایش میزان آگاهی از نحوه اجرای برنامه گزارش صبحگاهی دانشجویی، احساس اعتماد به نفس در هنگام برخورد با بیماران، تسلط در تنظیم یافته های بالینی بیماران، ارائه مناسب و شیوای مطالب شرح حال، اعتماد به نفس در ارائه شیوای شرح حال، قدرت استدلال بالینی و انگیزه در گرفتن شرح حال از بیماران شده است.
نتیجه گیری: پرسشنامه طراحی شده در این پژوهش روش مناسبی جهت ارزشیابی کارآموزان بالینی در برنامه آموزشی "گزارش صبحگاهی ویژه کازآموران بالینی" می باشد.
Salimzadeh A, Razeghi E, Jamali R. Design and Implementation of Questionnaire for the Evaluation of Medical Students’ Morning Report Program in Internal Medicine Ward of Sina Hospital in Tehran University of Medical Sciences. mededj 2016; 4 (1) :20-26 URL: http://mededj.ir/article-1-171-fa.html
سلیم زاده احمد، رازقی عفت، جمالی رایکا. طراحی و کاربرد فرم ارزشیابی از گزارش صبحگاهی دانشجویان پزشکی در بخش داخلی بیمارستان سینا دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله آموزش پزشکی. 1394; 4 (1) :20-26